استفاده ناگزیر از انواع روبات‌هایی که دارند می آیند

تصویر: کسانی بیشتر در بازار کار تحت تأثیر آمدن روبات ها قرار می گیرند که از قبل آمادگی و گرایش دارند که به حاشیه رانده شوند.
.
کووید-19 تغییرات همه جانبه و ویرانگری را در زندگی مردم سراسر جهان ایجاد کرده است. با افزایش تعداد مبتلایان در سراسر کشور و در سطح جهان، ما شاهد توسعه و افزایش استفاده از روبات‌ها برای انجام مشاغل در برخی از محیط‌های کاری که برای انسان ناامن تلقی می‌شود، هستیم.
 آیا استفاده از ابزار نوشتن هوش مصنوعی برای همه دانش آموزان عادلانه است؟مواردی وجود دارد که از روبات‌ها برای ضد عفونی کردن مراکز بهداشتی، رساندن دارو به بیماران و تب سنجی آنها استفاده می‌شود. در آوریل 2020، پزشکان در بیمارستان "بوستون" از روبات چهار پای "شرکت بوستون دینامیک" به نام "اسپات" برای کاهش تعداد کارکنان مراقبت‌های بهداشتی در مورد ویروس سارس-کووید 19، استفاده کردند. با تجهیز روبات "اسپات" به "آی.پد" و بیسیم، پزشکان و بیماران می‌توانند بلافاصله با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
   
تصویر: "مارک رایبرت"، بنیان گذار و رئیس شرکت "بوستون داینمیکس" یکی از روبات‌های "اسپات" را هنگام رونمایی از آن تماشا می‌کند.
 
در این موارد، استفاده از روبات‌ها کاملاً موجه است، زیرا آنها می‌توانند به طور مستقیم به کاهش میزان انتقال کووید-19و کاهش موارد غیر ضروری تماس کارکنان مراقبت‌های بهداشتی با این ویروس کمک کنند. اما همان طور که می‌دانیم، روبات‌ها خارج از محیط مراقبت‌های بهداشتی، از جمله در فرودگاه‌ها، دفاتر، فروشگاه‌های خرده فروشی و رستوران‌ها هم این کارها را انجام می‌دهند.
 
این دقیقاً همان جایی است که مسئله استفاده از روبات‌ها پیچیده می‌شود.
 

کاربرد روبات‌ها در محیط کار

کارهایی که این روبات‌ها یا سایر روبات‌ها انجام می‌دهند یا در بعضی موارد جایگزین آن می‌شوند، از نوع کارهایی است که به طور کلی کم درآمد محسوب می‌شوند، از کار نظافتچی‌ها و کارگران فست فودها گرفته تا نگهبانان و کارمندان کارخانه. نه تنها بسیاری از این کارگران در کشور حداقل حقوق را دریافت می‌کنند، بلکه اکثریت آنها زنان و جوانان بین سنین 15 تا 24 هستندکه به دلایل نژادی در این گروه جای گرفته‌اند.
 
استفاده از روبات‌ها بر جمعیت مهاجر نیز تأثیر می‌گذارد. شکاف بین کارگران مهاجر با حداقل دستمزد و کارگران متولد کانادا بیش از دو برابر شده است. در سال 2008 ، 3ر5 درصد از هر دو قشر کارگر مهاجر و متولد کانادا حداقل دستمزد را دریافت می کردند، در حالی که سال 2018، 12 درصد از کارگران مهاجر حداقل دستمزد و تنها 8ر9 درصد از کارگران متولد کانادا حداقل دستمزد را دریافت کردند. اتکاء کانادا به کارگران مهاجر به عنوان منبع کار ارزان و قابل تعویض، استثمار کارگران را تشدید کرده است.
 یادگیری نوشتن با ماشین یکی از جنبه‌های مهم "نوشتن" دانش آموزان در محل کارشان در آینده است."مک دونالد" کیوسک‌های سلف سرویس را جایگزین صندوق دارها کرده است. همچنین آزمایش روبات‌ها برای جایگزینی آشپزها و گارسون‌ها آغاز شده است. "والمارت" شروع به استفاده از روبات‌ها برای تمیز کردن کف اتاق‌ها کرده و در عین حال کاربرد آنها را در انبارها افزایش داده است.
 
 کاربرد روبات‌ها در هیچ کجا مشهودتر از استفاده آمازون از آنها در مراکز تکمیل سفارش آن نیست. همان طور که محققان اطلاعات "نیک دایر-ویتفورد"، "آتل میکولا کجسن" و "جیمز استاینهوف" با استفاده از نظریه مارکسیست توضیح می‌دهند، استفاده آمازون از روبات‌ها زمان سفارش‌ها را کاهش و فضای انبارها را افزایش داده و باعث 50 درصد افزایش فهرست موجودی در مناطق کار روبات‌ها می‌شود. همچنین روبات‌ها با کار در فضاهای تاریک و بدون تهویه هوا باعث صرفه جویی در هزینه‌های برق می‌شوند.
 
در حال حاضر قشر کارگران به حاشیه رانده شده به خاطر ورود روبات‌ها بیشتر آسیب می‌بینند. به عبارت دیگر، کارهای انسانی که می‌تواند تا حدودی مکانیزه، روتین یا خودکار شود، به نظر می‌رسد غیر ضروری و قابل چشم پوشی است، زیرا همان طور که شاهد هستیم کارگران متصدی این کارها قابل تعویض با روبات‌ها هستند. در واقع این "کار" است که به نام بهره‌وری و مقرون به صرفه بودن هزینه‌های شرکت‌های عظیم از انسان سلب می‌شود. با این حال، تأثیر شرکت‌ها در توسعه روبات‌ها فراتر از اقدامات صرفه جویانه است.
 

روبات‌ها در میدان جنگ

ظهور "اسپات" تا حدی این پیش زمینه را فراهم کرد تا درک ‌کنیم چگونه روبات‌ها با عبور از میدان جنگ به فضاهای شهری قدم گذاشته‌اند. برنامه توسعه روبات "بوستون داینمیکس" مدتهاست توسط "آژانس پروژه‌های پژوهشی پیشرفته زیر نظر وزارت دفاع آمریکا" (DARPA) تأمین مالی می‌شود.
 
در سال 2005، شرکت"بوستون داینامیکس" بودجه‌ای را از DARPA دریافت کرد تا یکی از اولین روبات‌های چهارپای خود را به نام "بیگ داگ" تولید کند، این یک قاطر روباتیک برای کمک به سربازان در مناطق ناهموار استفاده می‌شود. در سال 2012، شرکت"بوستون داینامیکس" و DARPA از یک روبات چهار پای دیگر به نام "آلفا داگ" رونمایی کردند که برای حمل و نقل تجهیزات نظامی برای سربازان طراحی شده بود.
 بسیاری از دانش آموزان از ابزارهای نوشتن هوش مصنوعی برای انجام تکالیف‌شان استفاده می‌کنند.توسعه "اسپات" بدون محصولات ابتکاری قبلی تأمین شده توسط DARPA غیر ممکن بود. اگر چه "مارک رایبرت" بنیان گذار "بوستون داینامیکس" ادعا کرده است که "اسپات" به سلاح تبدیل نخواهد شد، اما این شرکت در سال 2019 "اسپات" را برای مدت 90 روز به تیم خنثی کننده بمب پلیس ایالت "ماساچوست" اجاره داد.
 
در فوریه سال 2021، اداره پلیس" نیویورک" از "اسپات" برای بررسی صحنه حمله به خانه استفاده کرد. همچنین در آوریل 2021، "اسپات" توسط ارتش فرانسه در یک سری تمرینات نظامی مستقر شد تا سودمندی آن را در میدان جنگ در آینده ارزیابی کند.
 
در سال 2019 پلیس ایالت ماساچوست روبات "اسپات" را از شرکت"بوستون داینامیکس" اجاره کرد.
 

هدف قرار دادن آسیب پذیرترین قشر جامعه

هدف از بیان این نمونه‌ها نادیده گرفتن اهمیت برخی از روبات‌ها نیست. اهمیت روبات‌ها به ویژه در حوزه مراقبت‌های بهداشتی که همچنان به پزشکان کمک می‌کنند تا بیماران را بهبود بخشند، کاملاً آشکار است. در عوض، این مثال‌ها باید برای فراخواندن دولت ها به جلوگیری از گسترش استفاده از روبات در فضاهای مختلف باشد.
 "مک دونالد" کیوسک‌های سلف سرویس را جایگزین صندوق دارها کرده است.از همه مهم‌تر، این فراخوانی برای جلوگیری از اشکال متعدد استثمار کارگران است که همیشه جزء قشر به حاشیه رانده بوده‌اند. از آن جا که نوآوری و تحول در فن آوری، تمایل به پیشی گرفتن از قوانین و کنترل‌های نظارتی دارد، ضروری است که قانون گذاران قبل از این که خیلی دیر شود وارد عمل شوند.
 
در همین رابطه ها در نظر گرفتن موضوع ویژه زیر آموزنده است.
 

در عصر هوش مصنوعی ما باید به دانش آموزان نحوه کار با روبات‌های نویسنده را بیاموزیم

روبات‌ها بیشتر از آن چه در اینترنت می‌خوانیم می‌نویسند، حتی قرار است به زودی ابزار نوشتن هوش مصنوعی (AI) به طور رایگان در دسترس همه از جمله دانش آموزان قرار گیرد.
 مدیران مدرسه و دانشگاه باید بحث دشواری راجع به معنای "نویسندگی" و "ویراستاری" در عصر "تألیف پسا انسانی" داشته باشند.در این دوره‌ که همه چیز به سرعت در حال تغییر است، مفاهیم اخلاقی زیادی برای "تألیف پسا انسانی" وجود دارد. در دوره‌ای که انسان‌ها و ماشین‌ها با یکدیگر همکاری می‌کنند، مطالعه اخلاق هوش مصنوعی باید محور آموزش باشد، زیرا ما به طور فزاینده‌ای از مطالب تولید شده توسط ماشین‌ها برای ارتباط با دیگران استفاده می‌کنیم.
 

روبات‌ها هم می‌توانند بنویسند

روبات‌های نویسنده (هوش مصنوعی)، مانند GPT-3 که یک ترانسفورماتور مولد آموزش دیده است، تنها طی چند ثانیه متنی را تولید می‌کنند که مانند دست نوشته‌ انسان به نظر می‌رسد. در سپتامبر 2020، GPT-3  مقاله‌ای کامل در نشریه "گاردین" نوشت تا مردم را متقاعد کند از هوش مصنوعی نترسند.
   
تصویر: "یک روبات این مقاله را نوشته است. ای انسان آیا هنوز از روبات‌ها می‌ترسی؟"  نشریه "گاردین" تصمیم گرفت مقاله‌ای در باره هوش مصنوعی بنویسد. برخی از ایده‌ها به کامپیوتر داده شد تا بتواند هشت مقاله تولید کند که در نهایت در یک مقاله ادغام شدند."
 
هوش مصنوعی این کار را از طریق پردازش و تولید زبان طبیعی انجام می‌دهد. این فرآیند شامل تبدیل زبان انسان به دستورات کامپیوتری و بالعکس است. برای انجام این کار، الگوریتم‌های ماشینی، میلیون‌ها نمونه متن، کلمه، جمله و پاراگراف را که بشر برای درک کلی مفهوم و زمینه زبان انسان استفاده می‌کند، بررسی می‌کنند. سپس ماشین‌ها از این دانش برای گردآوری متن استفاده می‌کنند.
 
تا سال 2019، این نوع فناوری بسیار دور دست به نظر می‌رسید. اما امروزه  به راحتی در دسترس است.
 
به عنوان مثال، روبات تولید کننده محتوای Zyro، متون مورد نیاز وب سایت‌ها را به طور رایگان تهیه می‌کند. ما می‌توانیم دسته‌های "بهداشت و زندگی" و "مربی شخصی" را انتخاب کنیم (اتفاقاً یکی از ما یک مربی و هم یک استاد دانشگاه است). ظرف دو ثانیه، متن زیر ظاهر می‌شود:
 هوش مصنوعی این کار را از طریق پردازش و تولید زبان طبیعی انجام می‌دهد. من یک متخصص مجرب در زمینه آموزش شخصی، عملکرد ورزشی و تغذیه هستم. دانش من شامل کودکان، زنان باردار، افراد مسن، معلولان، ورزشکاران و هر کسی است که به دنبال برتری در رقابت‌ها، بهبود سلامت عمومی و عملکرد کلی است. من همچنین به طب جایگزین، از جمله مربیگری تندرستی و مشاوره تغذیه علاقه دارم. در اوقات فراغت خود، از گذراندن وقت با خانواده، بیرون رفتن و نوشتن لذت می‌برم.
 
این خلاصه‌ای از زندگی من است (علی رغم این که این برنامه چیزی در مورد من نمی‌داند) و اگر وب سایتی داشته باشم برای استفاده در آن مناسب است. من این گزینه را در اختیار دارم که پاسخ های بیشتری تولید کنم و برنامه در عرض دو ثانیه متن زیر را به من ارائه می‌دهد:
 
"من دارای تجربه در زمینه آموزش بزرگسالان و کودکان برای بهبود وضعیت عمومی جسمی و روحی آنها هستم. من تمایل زیادی دارم که به شما کمک کنم تا به هدف خود برسید [...] من دوست دارم دیگران را در رسیدن به اهدافشان کمک کنم. من عاشق کار با دیگران برای رسیدن به اهداف‌شان هستم. من مادر دو فرزند سالم و همسر دو مرد فوق العاده هستم".
 
هر چند این یک متن تکراری است و روبات Zyro متوجه خطای آشکار خود در جمله آخر نیست، اما تصحیح این موارد آسان است. اکنون می‌توانیم یک متن را حتی برای اهداف خاص، فقط با چند کلیک تولید کنیم.
 در دوره‌ای که انسان‌ها و ماشین‌ها با یکدیگر همکاری می‌کنند، مطالعه اخلاق هوش مصنوعی باید محور آموزش باشدابزارهای دیجیتال دیگری مانند "پارافریزر" و "بازنویسی کننده‌" نیز وجود دارد که می‌توانند از یک مقاله مادر 1000 مقاله تولید کنند که هر یک از آنها کاملاً منحصر به فرد هستند. به عنوان مثال Quillbot و WordAI می‌توانند به سرعت متن را بازنویسی کنند، به طوری که تشخیص سرقت ادبی دشوار می‌شود. در تبلیغ WordAI آمده است: "ما متون نامحدود و با کیفیت انسانی را در یک چشم به هم زدن به شما ارائه می‌دهیم".
 

طرح ابهامات این پدیده در مدارس و دانشگاه‌ها

وجود این برنامه‌ها برای آموزش، نوشتن و جامعه به چه معناست؟
البته، مسئله تقلب در نوشتن مقاله‌ها و سایر تکالیف وجود دارد. مدیران مدرسه و دانشگاه باید بحث دشواری راجع به معنای "نویسندگی" و "ویراستاری" در عصر "تألیف پسا انسانی" داشته باشند. همه ما (در حال حاضر) در حال نوشتن با ماشین‌ها هستیم، حتی اگر فقط از تصحیح خودکار غلط‌های املایی و دستوری استفاده می‌کنیم.
 
در حال حاضر ابزارهایی مانند Turnitin - که در اصل برای تشخیص سرقت ادبی ساخته شده است - با استفاده از ابزارهای پیچیده‌تری برای تعیین این که چه کسی متن را نوشته است، "امضای" منحصر به فرد یک نویسنده انسانی را تشخیص می‌دهند. بخشی از این فرآیند شامل بررسی الکترونیکی و مقایسه مقاله فعلی دانش آموز در برابر تکالیف قبلی اوست.
 
بسیاری از دانش آموزان از ابزارهای نوشتن هوش مصنوعی برای انجام تکالیف‌شان استفاده می‌کنند. شاید بهتر است به جای ممنوع کردن و یا افشای همکاری ماشین، از آن به عنوان "خلاقیت مشترک" استقبال کنیم. یادگیری نوشتن با ماشین یکی از جنبه‌های مهم "نوشتن" دانش آموزان در محل کارشان در آینده است.
 در حال حاضر قشر کارگران به حاشیه رانده شده به خاطر ورود روبات‌ها بیشتر آسیب می‌بینند.نویسندگان هوش مصنوعی به سرعت باد کار می‌کنند. آنها می‌توانند به چندین زبان بنویسند و تصاویر را ایجاد کنند، اطلاعات اضافی (فرا داده)، عناوین، صفحات اول سایت، تبلیغات اینستاگرام، ایده‌های تولید محتوا، توضیحات موارد ستاه دار و متن بهینه شده در موتور جستجو را در عرض چند ثانیه انجام دهند. دانش آموزان باید از قابلیت‌های هوش مصنوعی مانند نویسنده‌های پلتفرم‌ها و مخاطبان دیجیتال، نهایت بهره را ببرند.
 
شاید معیار ارزیابی باید بیشتر مبتنی بر ظرفیت دانش آموزان برای استفاده ماهرانه از این ابزارها به جای (یا حداقل علاوه بر) نوشتن "متون کاملاً انسانی" باشد.
 

اما آیا این منصفانه است؟

هنوز مسئله انصاف و عدالت باقی مانده است. دانش آموزانی که می‌توانند به نویسندگان هوش مصنوعی بهتر ("طبیعی‌تر"، با ویژگی‌های بیشتر) دسترسی داشته باشند، می‌توانند متن بهتری را تهیه و ویرایش کنند.
 
نویسندگان بهتر هوش مصنوعی گران‌ترند و با برنامه‌های ماهانه یا پرداخت‌های سنگین و یکجا (که فقط خانواده‌های مرفه توانایی پرداخت آن را دارند) در دسترس دانش آموزان قرار می‌گیرند. این امر نابرابری در مدارس را تشدید می‌کند، مگر این که خود مدارس، نویسندگان عالی هوش مصنوعی را به همه دانش آموزان ارائه دهند.
 
ما برای کسانی که اعتبار یک مقاله را دریافت می‌کنند به پروتکل‌هایی نیاز خواهیم داشت. ما باید بدانیم که چه کسی مورد استناد قرار می‌گیرد و چه کسی از نظر قانونی مسئول محتوا و آسیب‌های احتمالی است. ما برای شناسایی، تأیید و کمیت سنجی محتوای انسانی به سیستم‌های شفافی نیاز داریم.
 
و از همه مهم‌تر، باید این سؤال را بپرسیم که آیا استفاده از ابزار نوشتن هوش مصنوعی برای همه دانش آموزان عادلانه است؟
 روبات‌ها با کار در فضاهای تاریک و بدون تهویه هوا باعث صرفه جویی در هزینه‌های برق می‌شوند.برای کسانی که تازه با مفهوم نویسندگی هوش مصنوعی آشنا شده‌اند، بازی و آزمایش ابزارهای رایگان موجود در اینترنت برای درک بیشتری از ویژگی "تولید و خلق" در روبات‌های آینده، تجربه ارزشمندی است.
 
منبع: کنستانتین گیداریس، McMaster University، لوسیندا مک نایت، Deakin University